Όλοι & όλες στις Πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις!

Η φετινή Πρωτομαγιά μας βρίσκει σε συνθήκες οικονομικής κρίσης, ακρίβειας, φτώχειας, επιστροφής στους ματωμένους πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, που μεταφράζεται σε νέα μνημόνια και μέτρα σκληρής λιτότητας, πολεμικών συγκρούσεων και ανταγωνισμών που μαίνονται, καταστολής στα δικαιώματα και βάρβαρης επίθεσης κυβέρνησης – κεφαλαίου και Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνέχεια της πολιτικής όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Οι εργαζόμενοι/ες για ακόμα μία φορά είναι τα θύματα και αυτοί/ές που υφίστανται τις συνέπειες.

Η απεργία της Πρωτομαγιάς είναι η μέρα που μας θυμίζει το διπλό χρέος που έχουμε ως εκπαιδευτικοί: να τιμήσουμε όσους και όσες αγωνίστηκαν και αγωνίζονται να ξημερώσει μια καλύτερη μέρα για τους εργαζομένους και να δώσουμε τη σκυτάλη αυτών των αγώνων στη νέα γενιά.

Τα κέρδη τους, οι ζωές μας είναι το σύνθημα των μεγάλων διαδηλώσεων για το έγκλημα στα Τέμπη, που αποτυπώνει τη σκληρή πραγματικότητα ενός συστήματος που δε διστάζει να δολοφονεί, μιας πολιτικής που αντιμετωπίζει τη νεολαία, τις εργαζόμενες/ους, τους συνταξιούχους ως αναλώσιμους/ες, που η μόρφωση, η υγεία, ο πολιτισμός, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, οι συγκοινωνίες, το ρεύμα, το νερό ξεπουλιούνται, ιδιωτικοποιούνται και υποτάσσονται στις ανάγκες της αγοράς, το κέρδος και την ανταγωνιστικότητα!

Οι ζωές μας πάνω από τα κέρδη τους, είναι το σύνθημα διεκδίκησης κι αγώνα, το σύνθημα-αίτημα που συμπυκνώνει τη μοναδική πολιτική πρόταση απέναντι στη λεηλασία του κέρδους και των φορέων του (εταιρείες κι επιχειρήσεις, κυβερνήσεις ιδιωτικοποιήσεων, μνημονίων, εργατικής λεηλασίας, διεθνείς οικονομικοί και πολιτικοί οργανισμοί).

Το κεφάλαιο θέλει να τα πάρει όλα: τον μισθό, τον ελεύθερο χρόνο, το δικαίωμα στην απεργία, ακόμα και την ίδια τη ζωή των εργαζομένων με την απειλή του πολέμου και της ανέχειας.

Η κυβέρνηση της ΝΔ, με την ανοχή και συναίνεση των αστικών κομμάτων , έχει εγκληματικές ευθύνες για την πολιτική που αφήνει τη χώρα να μετράει χιλιάδες νεκρών-στα σύνορα, στα νοσοκομεία, στις ράγες-, έχει φροντίσει να εμπλακούμε ολοένα και περισσότερο στα επικίνδυνα πολεμικά παιχνίδια ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε, ενώ ταυτόχρονα, σε πλήρη σύμπλευση με τον ΣΕΒ και τους επιχειρηματικούς ομίλους, μοιράζει ψίχουλα -επιδόματα, pass και καλάθια της ντροπής- επιδιώκοντας να αντιμετωπίσει την λαϊκή οργή.

Στην εκπαίδευση με την αξιολόγηση, τις εξετάσεις PISA, την κατηγοριοποίηση, τις διώξεις αγωνιστών απεργών εκπαιδευτικών, τις απειλές και τον αυταρχισμό, την εξίσωση πτυχίων ΑΕΙ-κολλεγίων, την επέκταση της ελαστικής εργασίας και πλήθος άλλων αντιεκπαιδευτικών νομοθετημάτων και πρακτικών συνεχίζει την αποδόμηση και απαξίωση της δημόσιας δωρεάν παιδείας και στρέφεται ενάντια στα μορφωτικά δικαιώματα και ανάγκες των παιδιών της λαϊκής οικογένειας. Οδηγεί κάθε απεργιακό αγώνα στα δικαστήρια με τον απεργοκτόνο νόμο Χατζηδάκη, προσπαθεί να επιβάλλει νέους περιορισμούς των συνδικαλιστικών ελευθεριών για να μην αντιδρούν, οργανώνονται και αντιστέκονται οι εργαζόμενοι.

Πιάνουμε το νήμα των σπουδαίων αγώνων του λαού μας και επάξια το φέρνουμε στο σήμερα, απαιτώντας ασφαλή κτίρια, σύγχρονες υποδομές, δημόσια και δωρεάν παιδεία για όλους τους μαθητές, ενιαία εκπαίδευση για όλα τα παιδιά ανεξαρτήτως φυλής, φύλου, θρησκείας, οικονομικής κατάστασης, κοινωνικής τάξης.

Στις συνθήκες αυτές η εργατική τάξη, οι εκπαιδευτικοί και ευρύτερα τα λαϊκά στρώματα πρέπει να βγουν στην αντεπίθεση για να ανατρέψουμε τα σχέδιά τους. Η ηφαιστειακή έκρηξη του οργισμένου απεργιακού Μάρτη, οι μεγάλοι αγώνες στην εκπαίδευση ενάντια στην αξιολόγηση και την κατηγοριοποίηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών,  στην E-food, τη Wolt, την COSCO, οι μεγαλειώδεις απεργιακές διαδηλώσεις στη Γαλλία, στην Πορτογαλία, στην Αγγλία, η εισβολή των εργαζόμενων στο χρηματιστήριο της Γαλλίας που απαιτούν να πληρώσουν οι μεγάλες εταιρείες το κόστος των συντάξεων, η διακοπή από τα εργατικά συνδικάτα του ρεύματος στις πλούσιες συνοικίες και στις μεγάλες βιομηχανίες, φανερώνουν τη δύναμη που έχουν οι λαοί!

Κάτω τα κέρδη τους για να ζήσουμε εμείς!

Τιμάμε τους νεκρούς της τάξης μας. Τους νεκρούς του Σικάγο, της πρώτης Πρωτομαγιάς το 1924, τον Μάη του ‘36, τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής.

Παίρνουμε θέση στον αγώνα για να μη ζήσουμε εμείς και οι μαθητ(ρι)ές μας χειρότερα από τις προηγούμενες γενιές. Παρά τη λυσσαλέα αντίδραση της κυβέρνησης και των κομμάτων του κεφαλαίου και την επιδέξια υπονόμευσή τους από τον κυβερνητικό συνδικαλισμό, οι μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του κλάδου έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους και είναι κομμάτι της γενικότερης πάλης των εργαζομένων. Στην Ελλάδα και την Ευρώπη οι εργαζόμενοι σηκώνουν κεφάλι, αρνούνται να ζήσουν με τα ψίχουλα που περισσεύουν από το πλούσιο γεύμα του Ταμείου Ανάκαμψης που δίνουν οι κυβερνήσεις στις μεγάλες επιχειρήσεις.

Εμείς οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες περισσότερο από ποτέ δυναμώνουμε τον αγώνα για την ικανοποίηση των δίκαιων διεκδικήσεών μας για μόρφωση, δουλειά και ζωή με δικαιώματα, για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, για ένα σχολείο που θα μορφώνει ολόπλευρα και δεν θα εξοντώνει, χωρίς ταξικούς φραγμούς και κατηγοριοποιήσεις, για ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο με 2χρονη προσχολική αγωγή κι εκπαίδευση.

Όλοι & όλες στις Πρωτομαγιάτικες απεργιακές συγκεντρώσεις!

Ζήτω η Εργατική Πρωτομαγιά! Βαδίζουμε στον δρόμο των εργατών του Σικάγο! Από το Σικάγο έως την Καισαριανή, ζήτω η 1η Μάη κι η πάλη η ταξική!