Απάντηση του Συντονιστικού Νηπιαγωγών στην ανακοίνωση του Υπουργείου Παιδείας

Σε κατάσταση πανικού το Υπουργείο, μετά το κύμα διαμαρτυριών και αντιδράσεων σε πανελλαδικό επίπεδο για την διάταξη για τα Νηπιαγωγεία του Άρθρου 35 παρ.1 του κατατεθέντος  νομοσχεδίου «Ρυθμίσεις για την έρευνα και άλλες διατάξεις» , προσπαθεί να διαβεβαιώσει την κοινωνία ότι κανένα Νηπιαγωγείο δεν θα κλείσει.

Με αλχημείες και γελοία τεχνάσματα προσπαθεί να παραπλανήσει τους εκπαιδευτικούς, τους γονείς και την κοινωνία ολόκληρη, διαβεβαιώνοντάς τους ότι με μαγικό τρόπο θα εφαρμόσει τις μνημονιακές πολιτικές , αφού το σχέδιό του «θα συμβάλλει τα μέγιστα στην εξοικονόμηση δαπανών» (όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση), αλλά  δεν θα κλείσει Νηπιαγωγεία!

Είναι αναπόφευκτο  να δημιουργούνται  εύλογα ερωτήματα.

Για ποιο λόγο το Υπουργείο καταθέτει νομοθετική ρύθμιση με την οποία διπλασιάζει τον ελάχιστο αριθμό παιδιών για τη λειτουργία Νηπιαγωγείων στα αστικά κέντρα;

Για ποιο λόγο χρησιμοποιεί επιλεκτικά κάποια στοιχεία και αποκρύπτει άλλα;

Η απάντηση είναι προφανής. Ο στόχος του Υπουργείου είναι ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης και  η δημιουργία  σύγχυσης και παραπλάνησης  για θέματα που σχετίζονται με το Νηπιαγωγείο,  έτσι ώστε να επικαλύπτονται οι αντιπαιδαγωγικές ρυθμίσεις που νομοθετούνται και να ελαχιστοποιούνται  οι αντιδράσεις. Στην περίπτωση του Νηπιαγωγείου η τακτική αυτή έχει πολλές πιθανότητες επιτυχίας , γιατί πραγματικά ο χώρος παρουσιάζει πολλές ιδιοτυπίες (μονοθέσια τμήματα, απουσία καταμερισμού εργασίας κλπ.) οι οποίες δεν είναι γνωστές ούτε και στην υπόλοιπη εκπαιδευτική κοινότητα.

Το Συντονιστικό Νηπιαγωγών με συνέπεια και υπευθυνότητα  παραθέτει στοιχεία τα οποία εσκεμμένα το Υπουργείο δεν δημοσιοποίησε.

Στην επικράτεια για τη σχολική χρονιά που διανύουμε 1144 Νηπιαγωγεία –συμπεριλαμβανομένων των 254  δυσπρόσιτων ενώ δεν συμπεριλαμβάνονται τα  Νηπιαγωγεία της ειδικής αγωγής-  έχουν 14 ή λιγότερα παιδιά και σύμφωνα με το νέο νόμο  βρίσκονται υπό καθεστώς κατάργησης ή συγχώνευσης. Τα Νηπιαγωγεία αυτά είναι οργανικά ή λειτουργικά μονοθέσια και με την ψήφιση του σχεδίου νόμου, στην πλειονότητά τους, θα σβήσουν από το σχολικό χάρτη.

Η επιλεκτική αναφορά του Υπουργείου σε αριθμό (87) Νηπιαγωγείων αστικών κέντρων δυναμικότητας έως 12 παιδιών, έγινε και αυτή για λόγους παραπλάνησης της κοινωνίας . Αν το Υπουργείο ήθελε να δώσει τα πραγματικά στοιχεία για τον αριθμό των Νηπιαγωγείων αστικών κέντρων τα οποία κινδυνεύουν να καταργηθούν, θα έπρεπε να δώσει στοιχεία (σύμφωνα με το άρθρο 35 παρ 1 της διάταξης για τα Νηπιαγωγεία) για τον αριθμό των Νηπιαγωγείων πανελλαδικά δυναμικότητας έως 14 και όχι έως 12 παιδιών που έδωσε[1].Εκτός αυτού, η απουσία αναφοράς στο αρχικό σχέδιο νόμου των νηπίων δεύτερης ηλικίας (προνήπια) και η ετεροχρονισμένη διευκρίνιση στην ανακοίνωση του Υπουργείου, μετά από τις έντονες αντιδράσεις σε πανελλαδικό επίπεδο, αποδεικνύει ότι οι εξαγγελίες για δίχρονη υποχρεωτική Προσχολική αγωγή γίνονται για λόγους εντυπωσιασμού.

Επίσης δεν υπάρχει καμία αναφορά για την- ευρείας έκτασης -συγχώνευση τμημάτων που θα γίνει σε Νηπιαγωγεία των αστικών κέντρων. Πολλά νηπιαγωγεία δεν θα κλείσουν, αλλά θα λειτουργούν με ένα υπερπληθές τμήμα αντί για δύο τμήματα μικρότερου αριθμού μαθητών , γεγονός το οποίο θα οδηγήσει στην υποβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης.  Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιλογή του αριθμού 14, ως ελάχιστου αριθμού παιδιών για τη δημιουργία τμήματος στα αστικά κέντρα. Ο αριθμός δεν επιλέχθηκε τυχαία . Για παράδειγμα, ας πάρουμε την περίπτωση 27 εγγραφών, οι οποίες, σύμφωνα με τη νομοθεσία που είναι σε ισχύ, θα επαρκούσαν για τη δημιουργία δύο τμημάτων 14 και 13 παιδιών αντίστοιχα. Με τη νέα διάταξη δεν υπάρχει αυτή η δυνατότητα, αλλά δημιουργείται ένα τμήμα 27 παιδιών, με την εφαρμογή της ΚΥΑ με ΦΕΚ 2451/1-10-2013 που είναι σε ισχύ και στην οποία αναφέρεται ότι «…ο αριθμός των μαθητών στα δημοτικά σχολεία και των νηπίων στα νηπιαγωγεία δύναται με απόφαση του οικείου Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης να υπερβαίνει κατά 10% την αναλογία μαθητών ανά δάσκαλο και νηπίων ανά νηπιαγωγό.»Συνεπώς με τη νέα ρύθμιση ανοίγει ο δρόμος για αθρόες συγχωνεύσεις τμημάτων, και ομαδικές μετεγγραφές-μετακινήσεις παιδιών οι οποίες   θα συμβάλλουν τα μέγιστα  στην εξοικονόμηση δαπανών. Οι συγχωνεύσεις τμημάτων μέσα στο ίδιο Νηπιαγωγείο ή μεταξύ όμορων Νηπιαγωγείων, γίνονται με συνοπτικές διαδικασίες με  απόφαση του Διευθυντή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης , ο οποίος σύμφωνα με το νέο σχέδιο νόμου έχει την ευθύνη για την τήρηση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα.

Συνάδελφοι, γονείς

Ο στόχος του Υπουργείου  είναι να καταργηθούν ή να συγχωνευτούν Νηπιαγωγεία για εξοικονόμηση δαπανών ,όπως αναφέρεται ξεκάθαρα στην αιτιολογική έκθεση (σελίδα 22) του νομοσχεδίου «Ρυθμίσεις για την έρευνα και άλλες διατάξεις» Άρθρο 35 παρ.1 «η  ρύθμιση αυτή … συμβάλλει τα μέγιστα σε ορθολογική κατανομή του εκπαιδευτικού προσωπικού και εξοικονόμηση δαπανών.».

 Η εφαρμογή αυτής της διάταξης θα διαλύσει κυριολεκτικά το δημόσιο Νηπιαγωγείο.

 Απαιτούμε την απόσυρση της διάταξης για τα Νηπιαγωγεία του άρθρου 35 γιατί πραγματικά  θα επιφέρει πλήγμα στο Δημόσιο και Δωρεάν Νηπιαγωγείο.

 Υπερασπιζόμαστε το δημόσιο και Δωρεάν Νηπιαγωγείο ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

 Απαιτούμε Δίχρονη Υποχρεωτική  Δημόσια και Δωρεάν Προσχολική Αγωγή

Συνάδελφοι

Συμμετέχουμε δυναμικά  και μαζικά στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας, που έχει προκηρύξει η ΔΟΕ την Παρασκευή 15 Απριλίου 2016 στις 11:30 π.μ. και απαιτούμε την άμεση απόσυρση  του άρθρου 35 παρ 1α του επίμαχου νομοσχεδίου.

• Οργανώνουμε τον αγώνα μας την Κυριακή στις 17/4 στις 6.30 στα γραφεία της ΔΟΕ ( Ξενοφώντος 15^Α, Σύνταγμα ) στην συνέλευση του Συντονιστικού Νηπιαγωγών.

[1]  Το Συντονιστικό Νηπιαγωγών αν και δεν διαθέτει το συγκεκριμένο στοιχείο που παραθέτει το Υπουργείο, δεν αμφισβητεί ότι ο αριθμός των Νηπιαγωγείων στα μεγάλα αστικά κέντρα στα οποία φοιτούν λίγα παιδιά, είναι  μικρότερος αυτού της επαρχίας.

Στα μεγάλα αστικά κέντρα υπάρχουν κατά κανόνα υπερπληθή τμήματα Νηπιαγωγείων.Είναι γνωστό επίσης, ότι στις αστικές περιοχές υπάρχουν τμήματα που έχουν μικρό αριθμό παιδιών και αυτό οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι στεγάζονται σε μικρές αίθουσες, λόγω της ελλιπούς μέριμνας από πλευράς των αρμοδίων για το κτιριακό και όχι γιατί δεν υπάρχουν αιτήματα για φοίτηση παιδιών.