Όλες και όλοι στην Απεργία την 1η Μάη και στις απεργιακές συγκεντρώσεις!
Οι ανάγκες μας και οι αγώνες μας στην πρώτη γραμμή!
Τον Μάη του 1886, στο Σικάγο η εργατική τάξη έχυσε το αίμα της διεκδικώντας το 8ωρο και καλύτερες συνθήκες εργασίας. Αυτή τη μέρα τιμάμε τους νεκρούς της τάξης μας, τους εργατικούς-λαϊκούς αγώνες και τις εργατικές κατακτήσεις που κερδήθηκαν με σκληρούς, πολλές φορές αιματηρούς αγώνες. Είναι η μέρα-σύμβολο στον αγώνα για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
130 χρόνια από την Πρωτομαγιά της Αθήνας και τη διεκδίκηση του 8ώρου ως ώριμης ανάγκης από τότε, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις οδηγίες της Ε.Ε. και την αντίστοιχη αντεργατική νομοθεσία που όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή έχουν περάσει, για να καταργηθεί το 8ωρο, να γίνει λάστιχο ο εργάσιμος χρόνος, να καθιερωθεί η 13ωρη, η 6ήμερη και 7ήμερη δουλειά. Νόμοι και οδηγίες που βρήκαν και βρίσκουν τη στήριξη των εργοδοτικών συνδικαλιστών που υπηρετούν το κεφάλαιο και την πολιτική των αστικών κομμάτων.
80 χρόνια από την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή, η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη αντιμέτωπη με την ολομέτωπη επίθεση της Ε.Ε., των αστικών κρατών και των επιχειρηματικών ομίλων απέναντι σε όλους όσους αγωνίζονται για το δίκιο των εργατών, με τη βρώμικη εξίσωση φασισμού – κομμουνισμού.
Βιώνουμε συνθήκες οικονομικής κρίσης και πολεμικών ανταγωνισμών, πρωτοφανούς έξαρσης της ακρίβειας, βάρβαρης επίθεσης και καταστολής στα δικαιώματα. Ή Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας… είναι το σύνθημα που κυριαρχεί από πέρυσι στις απεργίες και τις μεγάλες διαδηλώσεις για το έγκλημα στα Τέμπη, τις κρατικές δολοφονίες, την συγκάλυψη σε βιαστές και μαστροπούς. Είναι η σκληρή πραγματικότητα ενός συστήματος που δε διστάζει να δολοφονεί, μιας πολιτικής που είμαστε αναλώσιμοι, η νεολαία, οι εργαζόμενες/οι, οι συνταξιούχοι, η μόρφωση, η υγεία, ο πολιτισμός, τα σχολεία, τα νοσοκομεία, οι συγκοινωνίες, το ρεύμα, το νερό!
Αυτή είναι η «πρόοδος» των επιχειρηματικών ομίλων και του πολιτικού τους προσωπικού, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των άλλων λυκοσυμμαχιών της αστικής τάξης!
Από το Σικάγο του 1886 ως την Πρωτομαγιά της Αθήνας του 1894, από τον Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη ως την Πρωτομαγιά του 1944 με την ηρωική θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή, η εργατική τάξη έχει γράψει με το ανεξίτηλο μελάνι του αίματός της τις πιο λαμπρές σελίδες του ταξικού αγώνα, της οργανωμένης πάλης και της διεκδίκησης, που καμιά κρατική κι εργοδοτική τρομοκρατία και καταστολή δεν μπορεί να σταματήσει.
Σηματοδοτεί τον αγώνα των εργατών, απέναντι στους κεφαλαιοκράτες εκμεταλλευτές τους, για τη διεκδίκηση καλύτερων όρων δουλειάς και ζωής αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία είναι Απεργία! Και έτσι αγωνιστικά θα τιμηθεί από όλα τα συνδικάτα της χώρας μας.
Ένταση της εκμετάλλευσης και πόλεμος!
Η κυβέρνηση της ΝΔ με τη στήριξη των αστικών κομμάτων έχει φροντίσει να εμπλακούμε ολοένα και περισσότερο στα επικίνδυνα πολεμικά παιχνίδια ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – Ε.Ε στην Μέση Ανατολή και αλλού προκειμένου η αστική τάξη και το κεφάλαιο να έχει λαμβάνειν από την λεία των πολέμων στον διεθνή καταμερισμό.
75 χρόνια από την ίδρυση της ιμπεριαλιστικής δολοφονικής μηχανής του ΝΑΤΟ και 25 χρόνια από το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα βιώνουν τις συνέπειες της έντασης των ιμπεριαλιστικών πολέμων και συγκρούσεων στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή. Βιώνουν τις συνέπειες της όλο και βαθύτερης εμπλοκής της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό αυτό γαϊτανάκι, της όλο και πιο ισχυρής πρόσδεσης με το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., προς όφελος των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των επιχειρηματιών και των συμφερόντων τους στην περιοχή.
Την ίδια περίοδο στη χώρα μας οι εργαζόμενοι βιώνουν τη φτώχεια και την εκμετάλλευση, αναγκάζονται να ζουν με μισθούς μειωμένους κατά 25% σε σχέση με το 2010, με την ακρίβεια να έχει κάνει βασικά αγαθά επιβίωσης απλησίαστα. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν κέρδη ρεκόρ, στηριζόμενοι στα τσακισμένα δικαιώματα των εργαζομένων, στις ελλείψεις μέτρων υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς που έχουν οδηγήσει σε εκατοντάδες νεκρούς συναδέλφους μας. Αυτός είναι άλλωστε ο βασικός όρος για να εκταμιεύονται τα τεράστια ποσά του Ταμείου Ανάκαμψης από τους επιχειρηματικούς ομίλους, όταν ο λαός μας αναγκάζεται να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να έχει ακόμα και γιατρό στα απογευματινά χειρουργεία. Την ίδια στιγμή η λαϊκή κατοικία είναι στο στόχαστρο των funds και των τραπεζών αλλά και της τουριστικοποίησης των γειτονιών ενώ φτωχοί και μετανάστες βρίσκονται αντιμέτωποι με διωγμό και αδυναμία να καλύψουν την ζωτική ανάγκη για στέγη. Οι πόλεις γίνονται αντικείμενα «επενδύσεων» χωρίς ελεύθερους χώρους για τους κατοίκους, αβίωτες πραγματικά.
Στην εκπαίδευση με την αξιολόγηση, τις εξετάσεις PISA, την κατηγοριοποίηση, την απειλή καταπάτησης του απεργιακού δικαιώματος, τις διώξεις αγωνιστών απεργών εκπαιδευτικών, την τρομοκρατία και τον αυταρχισμό, τον νόμο για ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, την επέκταση της ελαστικής εργασίας και πλήθος άλλων αντιεκπαιδευτικών νομοθετημάτων και πρακτικών συνεχίζει την αποδόμηση και απαξίωση της δημόσιας δωρεάν εκπαίδευσης και στρέφεται ενάντια στα μορφωτικά δικαιώματα και ανάγκες των παιδιών της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Οδηγεί κάθε απεργιακό αγώνα στα δικαστήρια με τον απεργοκτόνο νόμο Χατζηδάκη αξιοποιώντας τον νέο ποινικό κώδικα, προσπαθεί να επιβάλλει νέους περιορισμούς των συνδικαλιστικών ελευθεριών για να μην αντιδρούν, οργανώνονται και αντιστέκονται οι εργαζόμενοι.
Αυτή η πολιτική που υλοποιείται σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. είναι η αιτία που μαζικά οι εργαζόμενοι βγαίνουν στους δρόμους και αγωνίζονται για τις σύγχρονες ανάγκες τους. Είναι αγώνες ελπιδοφόροι, δείχνουν την τεράστια δύναμη της οργανωμένης εργατικής τάξης, φωτίζουν τον δρόμο της προοπτικής ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση.
Οι ανάγκες μας και οι αγώνες μας στην πρώτη γραμμή!
Συνεχίζουμε ακόμα πιο αποφασιστικά για:
- Τη διεκδίκηση καλύτερων όρων δουλειάς και ζωής, για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς και διεύρυνση δικαιωμάτων.
- Σταθερή και μόνιμη δουλειά για όλους.
- Την άμεση κατάργηση των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν το 8ωρο και ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση, απαγορεύουν το δικαίωμα στην απεργία.
- Άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια.
- Αποκλειστικά δημόσια κοινωνικά αγαθά για όλες και όλους. Μόρφωση, δουλειά και ζωή με δικαιώματα, για δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλα τα παιδιά, για το σχολείο των όλων, των ίσων των διαφορετικών που θα μορφώνει ολόπλευρα και δεν θα εξοντώνει, χωρίς ταξικούς φραγμούς κι αξιολογήσεις, για ενιαίο 12χρονο δημόσιο και δωρεάν σχολείο με 2χρονη προσχολική αγωγή κι εκπαίδευση.
- Άμεσα μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στην εργασία.
- Απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις πολεμικές συγκρούσεις . Αλληλεγγύη στον λαό της Παλαιστίνης, στον δίκαιο και σκληρό αγώνα που δίνει απέναντι στο κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ, που τον σφαγιάζει με τις πλάτες του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.
Για την εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο, η Πρωτομαγιά αποτελεί τον φάρο της ανειρήνευτης ταξικής πάλης. Δε θα περάσει η προσπάθεια της κυβέρνησης της ΝΔ να καταργήσει την απεργία της πρωτομαγιάς, βασισμένη σε νόμο του ΣΥΡΙΖΑ και να την μετατρέψει σε εορταστική αργία.
Οι αγώνες μας πρέπει να συνεχιστούν και να δυναμώσουν.
Στις συνθήκες αυτές η εργατική τάξη, οι εκπαιδευτικοί και ευρύτερα τα λαϊκά στρώματα πρέπει να βγουν στην αντεπίθεση για να ανατρέψουμε τα σχέδιά τους. Οι εργαζόμενες και οι εργαζόμενοι οι έχουμε τη δύναμη! Όλο το προηγούμενο διάστημα αναδείχτηκε πόσο σημαντικός είναι ο συλλογικός οργανωμένος αγώνας. Σε αυτό τον αγωνιστικό δρόμο πρέπει να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε. Αντλούμε δύναμη και από την απαίτηση του λαού μας όλο τον τελευταίο χρόνο όχι μόνο να μην ξεχάσει αλλά και να διαδηλώσει και να καταδικάσει το προδιαγεγραμμένο έγκλημα των Τεμπών, που έχει την υπογραφή της πολιτικής της ΕΕ, της κυβέρνησης της ΝΔ και όλων των κυβερνήσεων, που ξεπούλησαν και εμπορευματοποίησαν τις συγκοινωνίες. Αλλά και τα χιλιάδες «Τέμπη» που βάζουν σε κίνδυνο και απειλή τη ζωή και την εργασία μας.
Όπως και να ‘χει, δεν ξεχνάμε πως εμείς οι εκπαιδευτικοί κρατάμε όρθιο το δημόσιο σχολείο, οι γιατροί κρατάνε όρθια τα δημόσια νοσοκομεία, οι εργαζόμενοι παράγουν τον πλούτο αυτού του κόσμου, οι φοιτητές και οι μαθητές είναι η ελπίδα μας για ένα καλύτερο αύριο, για μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, με κοινωνική δικαιοσύνη, ισότητα, αλληλεγγύη, ελευθερία.
Χαιρετίζουμε τις μεγάλες διαδηλώσεις των φοιτητών στα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και την Αργεντινή που αποδεικνύουν ότι το αποστειρωμένο από κοινωνικούς αγώνες πανεπιστήμιο υπάρχει μόνο στη φαντασία των κυρίαρχων κύκλων. Αγώνες για ειρήνη αλλά και για τη δημόσια εκπαίδευση.
Καλούμε την Τεταρτη 1η Μάη στις Πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις, ακολουθώντας τις αγωνιστικές παραδόσεις των εκπαιδευτικών αλλά και ευρύτερα του εργατικού κινήματος.
1η Μάη, μέρα αγώνα, τιμής και ανυπακοής!
