Γράμμα προς τους γονείς των μαθητών μας

 

 

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΖΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ

 ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΠΕΡΙΚΟΠΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ – ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Αγαπητοί γονείς.

Τις μέρες αυτές έχετε ακούσει πολλά για τις αλλαγές που θα γίνουν στα δημοτικά σχολεία. Με τούτες τις γραμμές θέλουμε να ακούσετε τους μάχιμους εκπαιδευτικούς, αυτούς που μοχθούν καθημερινά στο δημόσιο σχολείο.

Ξέρουμε πολύ καλά ότι όσο περνάει ο καιρός η καθημερινότητά η δική σας αλλά και η δική μας γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Οι ανάγκες μας για μια αξιοπρεπή ζωή, για μόνιμη και σταθερή δουλειά, για μισθό που θα μας επιτρέπει να ζούμε με αξιοπρέπεια, για κοινωνική ασφάλιση και σύνταξη, για  ανθρώπινη δημόσια υγεία και παιδεία, για ελεύθερο χρόνο και διασκέδαση έχουν μπει χρόνια τώρα στον «κόφτη» των μνημονίων. Το μαχαίρι το κρατούν οι κυβερνήσεις, η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ, οι τράπεζες. Όλοι αυτοί που κλέβουν τον πλούτο που εμείς παράγουμε για να γεμίζουν τα ταμεία των τραπεζών και για να ταΐζουν την αχόρταγη μηχανή του χρέους. Η «αξιολόγησή» τους κοστολογεί τη ζωή μας τόσο, όσο να μπορούμε κάποιοι από μας μόλις και μετά βίας να τα βγάζουμε πέρα κι άλλοι να μην μπορούν να καλύπτουν ούτε καν τις βασικές ανάγκες τους.

Στον ίδιο «κόφτη» έχει μπει χρόνια τώρα και η δημόσια εκπαίδευση. Τα χτυπήματα που δέχεται είναι απανωτά. Την ίδια στιγμή, το Υπουργείο Παιδείας προσπαθεί να πείσει κι εσάς και εμάς ότι από το Σεπτέμβρη όλα θα λειτουργούν «ρολόι».

Πριν σας εξηγήσουμε συγκεκριμένα τι σημαίνουν οι αλλαγές που αποφασίστηκαν, σας λέμε από την αρχή καθαρά το εξής: οι αλλαγές που αποφασίστηκαν, δεν γίνονται με κριτήριο τις παιδαγωγικές και μορφωτικές ανάγκες των παιδιών σας. Γίνονται με το ένα και μοναδικό κριτήριο των περικοπών στη δημόσια εκπαίδευση. Γιατί το πρώτο θύμα αν δεν βγαίνουν τα νούμερα είναι οι δημόσιες δαπάνες. Για το δημόσιο σχολείο, η κυβέρνηση αυτή, όπως και οι προηγούμενες, ακολουθούν πιστά αυτό που η ΕΕ και ο ΟΟΣΑ λένε παντού και όχι μόνο στη χώρα μας : ότι πρέπει  να λειτουργεί και να έχει «αποτελέσματα» με όσο το δυνατόν λιγότερες δαπάνες και όσο το δυνατόν λιγότερους εκπαιδευτικούς.

Σας λέει η κυβέρνηση και το Υπουργείο Παιδείας: « Η καθιέρωση του ολοήμερου δημοτικού σχολείου σε όλη τη χώρα που υλοποιεί το Υπουργείο θα είναι πραγματικότητα με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Αντικείμενα που δεν διδάσκονταν σε όλα τα παιδιά θα ενταχθούν στο πρόγραμμα όλων των σχολείων της χώρας. Τα σχολεία από 11 Σεπτέμβρη θα λειτουργούν με όλους τους εκπαιδευτικούς στη θέση τους».

Πόσες φορές το έχετε ακούσει αυτό;

Ως «ενιαίο τρόπο λειτουργίας του ολοήμερου» το Υπουργείο Παιδείας αποφάσισε ότι σε όλα τα σχολεία οι μαθητές θα σχολούν στις 13.15. Ταυτόχρονα αφαιρεί διδακτικά αντικείμενα και μειώνει ώρες από μαθήματα στα σχολεία ΕΑΕΠ, προσθέτει κάποιες ώρες από μαθήματα που δεν υπήρχαν στα «κλασικά» ολοήμερα (εικαστικά, θεατρική αγωγή, πληροφορική). Γιατί το κάνει αυτό; Τα πράγματα είναι απλά: με αυτό τον τρόπο υπολόγισαν ότι μπορούν να εξοικονομήσουν ώρες και εκπαιδευτικούς για να μην υπάρχουν κενά και να «λειτουργήσει» το ολοήμερο. Το υπουργείο Παιδείας σας λέει ότι «επεκτείνει» το ολοήμερο σχολείο, ενώ στην ουσία το κόβει και το ράβει για να μπορεί να το λειτουργήσει χωρίς κανένα διορισμό, με πολύ λιγότερους αναπληρωτές δασκάλους και εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων.

    • Πώς γενικεύεται λοιπόν ένα ολοήμερο σχολείο όταν καταργεί πια και με νόμο τους δασκάλους που το λειτουργούσαν, διώχνοντας από την απογευματινή ζώνη εκείνους που το στήριζαν; Με αυτό τον τρόπο το μετατρέπει σε αυτό ακριβώς που δηλώνει ότι δεν θα είναι: σε παιδοφυλακτήριο. Αφού το ολοήμερο θα καλύπτεται με ότι «περισσεύει» από τους εκπαιδευτικούς της πρωινής ζώνης! Κάθε μέρα και άλλος δάσκαλος, με άλλο μάθημα ειδικότητας. Με 45 λεπτά μελέτη και ολίγον από Μουσική, Εικαστικά ή Πληροφορική, ανάλογα με το τι θα έχει στη διάθεσή του το κάθε σχολείο, αν φυσικά θα έχει. Γιατί αν δεν έχει δεν θα το λειτουργεί. Τόσο απλά. Επίσης τα σχολεία δεν θα λειτουργούν όλα με τον ίδιο τρόπο όπως λέει το Υπουργείο Παιδείας. Το καθένα θα λειτουργεί ανάλογα με τους εκπαιδευτικούς που θα έχει στη διάθεσή του.
  • Πως μπορεί να καθιερώνεται το ολοήμερο σχολείο όταν καταργεί την πρωινή ζώνη 7-8 που εξυπηρετούσε όσους από εσάς πηγαίνετε νωρίς στη δουλειά;
  • Πώς γενικεύεται το ολοήμερο δημοτικό, όταν για να δημιουργηθούν τμήματα σε αυτό όταν βάζει αυστηρές προϋποθέσεις για την εγγραφή των παιδιών σας σε αυτό; Ο νόμος που ήδη δημοσιεύτηκε, λέει ότι για να παρακολουθεί το παιδί σας το ολοήμερο, πρέπει και οι δύο γονείς να βεβαιώνουν ότι εργάζονται, σε μια εποχή εκρηκτικής ανεργίας, εργασιακής περιπλάνησης και μαύρης εργασίας. Ο Υπουργός Παιδείας μπορεί να λέει ότι θα υπάρχει πρόβλεψη και για τους υπόλοιπους, όμως η δημοσίευση του νόμου τον διαψεύδει. Βέβαια το ολοήμερο σχολείο δεν το θέλουμε απλά για να μένουν τα παιδιά που οι γονείς τους δεν έχουν που να τα αφήσουν. Θέλουμε να έχουν τη δυνατότητα όσα παιδιά το θέλουν και το έχουν ανάγκη να προετοιμάζονται για την επόμενη μέρα, να ασχολούνται με αντικείμενα που τους αρέσουν.

 

Οι αλλαγές λοιπόν που κάνει το Υπουργείο Παιδείας γίνονται για να φαίνεται ότι όχι μόνο δεν λείπουν εκπαιδευτικοί αλλά ότι «περισσεύουν». Να ξέρετε όμως ότι αυτό σημαίνει ότι θα «περισσεύουν» και τα παιδιά σας.

  • Που θα στριμώχνονται στα νηπιαγωγεία αφού ανεβάζει το ελάχιστο όριο των παιδιών που μπορούν να φοιτούν σε ένα τμήμα νηπιαγωγείου σε 14, με αποτέλεσμα άλλα νηπιαγωγεία να συγχωνευτούν και άλλα – κυρίως στην επαρχία – να κλείσουν.
  • Που θα στοιβάζονται στα τμήματα των Δημοτικών Σχολείων αφού τα μικρά τμήματα θα θεωρούνται πολυτέλεια.
  • Που δεν θα χωράνε στο ολοήμερο πρόγραμμα αφού δεν θα υπάρχουν εκπαιδευτικοί να τα στηρίξουν, αφού βάζει αυστηρές προϋποθέσεις για την εγγραφή τους σε αυτά.
  • Που δεν θα χωράνε στα τμήματα ένταξης, αφού όχι μόνο δεν θα δημιουργηθούν νέα αλλά θα καταργηθούν και κάποια από αυτά που υπάρχουν.
  • Που δεν θα έχουν εκπαιδευτικό στην παράλληλη στήριξη, ακόμα χειρότερα κι από τη φετινή χρονιά που ένας εκπαιδευτικός μοιραζόταν σε τρία ή και σε τέσσερα παιδιά!
  • Θα «περισσεύουν» και τα παιδιά των προσφύγων και των μεταναστών, αφού δεν θα υπάρχουν οι απαραίτητες τάξεις υποδοχής για να τα στηρίξουν.

 

Από τη νέα σχολική χρονιά χιλιάδες συνάδελφοί μας θα βρεθούν εκτός σχολείου!

Από του χρόνου ο συνάδελφος ο Γιάννης δεν θα είναι στο ολοήμερο, ο συνάδελφος ο Δημήτρης μπορεί να βρεθεί χιλιόμετρα μακριά από το σχολείο που διδάσκει μέχρι τώρα, η συναδέλφισσα η Μαρία δεν θα διδάσκει Θεατρική Αγωγή, τη μουσική στο σχολείο του παιδιού σου μπορεί να μην την κάνει ο συνάδελφος ο Γιώργος ο μουσικός αλλά ο δάσκαλος, Ο συνάδελφος ο Κώστας της Πληροφορικής, η συναδέλφισσα η Κατερίνα των Εικαστικών, η Γεωργία των Αγγλικών δεν θα είναι όχι μόνο στο σχολείο του παιδιού σου αλλά σε κανένα. Τους λέμε με το όνομά τους, γιατί για μας, για σας και κυρίως για τα παιδιά σας είναι άνθρωποι με ονοματεπώνυμο. Που στηρίζουν χρόνια τώρα το δημόσιο σχολείο. Για το υπουργείο Παιδείας όμως δεν είναι τίποτε άλλο παρά κουτάκια σε πίνακες, αριθμοί που πρέπει να βγουν γιατί ο κρατικός προϋπολογισμός δεν προβλέπει να τους διορίσει, γιατί τελειώνουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια, τα περίφημα ΕΣΠΑ και δεν μπορεί να τους προσλάβει ούτε καν ως αναπληρωτές. Χιλιάδες συνάδελφοί μας που δουλεύουν ακόμα και πάνω από 10 χρόνια θα βρεθούν απολυμένοι. Και το λέμε έτσι γιατί οποιοσδήποτε εκπαιδευτικός που καλύπτει πραγματικές ανάγκες  ξαφνικά δεν ξαναβλέπει τη σχολική αίθουσα είναι απολυμένος. Με τον ίδιο τρόπο που απολύεστε από τη δουλειά κι εσείς, αφού κλείνει το μαγαζί στη γειτονιά, βάζει λουκέτο η επιχείρηση ή ο εργοδότης, ακόμα κι αν έχει κέρδη, σας λέει «σας διώχνω γιατί με λιγότερους εργαζόμενους μπορώ να κερδίζω περισσότερα».

Όσο αυξάνονται οι ανάγκες για στήριξη του δημόσιου σχολείου, τόσο κόβονται χρήματα, δομές και προσλήψεις για να λειτουργεί. Ειδικά στην περίοδο που οι εργαζόμενοι ρημάζονται από την κρίση, το δημόσιο σχολείο θα έπρεπε να μπορεί να στηρίζει ουσιαστικά και ολόπλευρα τα παιδιά μας – από τη σίτιση μέχρι τις δομές για τα παιδιά με ειδικά εκπαιδευτικές ανάγκες, από την υλικοτεχνική υποδομή μέχρι τις δραστηριότητες εκείνες που δίνουν χαρά και δημιουργικότητα.

Για να καλύπτονται οι πραγματικές ανάγκες των παιδιών σας σε μόρφωση πρέπει το δημόσιο σχολείο να δουλεύει αλλιώς.

  • Με όλα τα προνήπια και νήπια στα νηπιαγωγεία.
  • Με τμήματα που δεν θα έχουν πάνω από 20 παιδιά στο Δημοτικό.
  • Με όσα τμήματα ένταξης και εκπαιδευτικούς παράλληλης στήριξης χρειάζονται για να καλύπτονται ΟΛΑ τα παιδιά που τα χρειάζονται.
  • Με τμήματα του ολοήμερου που θα τα στηρίζουν δάσκαλοι που θα δουλεύουν αποκλειστικά σε αυτό και που θα γράφονται όσοι μαθητές το θέλουν χωρίς προϋποθέσεις.
  • Με ενισχυτική διδασκαλία, με τάξεις υποδοχής.
  • Με όλους τους συναδέλφους των ειδικοτήτων που θα δίνουν τη δυνατότητα στα παιδιά να έρχονται σε ουσιαστική επαφή με τα αντικείμενά τους.
  • Με γενναία χρηματοδότηση για να μπορούν να καλύπτουν τα νηπιαγωγεία και τα σχολεία τις ανάγκες τους.
  • Αλλά κυρίως με περιεχόμενο που θα κάνει τη γνώση ουσιαστική και όχι κομματιασμένη, που θα δίνει χαρά, που θα τα βοηθά να πατούν στα πόδια τους, που θα τους δίνει τα εφόδια να καταλαβαίνουν τον κόσμο γύρω τους και όχι απλά μερικές δεξιότητες για να ανταγωνίζονται στην εργασιακή ζούγκλα που τα περιμένει στο μέλλον.

Εμείς για αυτό το σχολείο αγωνιζόμαστε, σε αυτό τον αγώνα σας θέλουμε μαζί.

 

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ «Ο ΠΑΡΘΕΝΩΝΑΣ»

Μπορεί επίσης να σας αρέσει...